فریدون و فرخ

نوشته شده در تاريخ جمعه بیست و هشتم آبان ۱۴۰۰ توسط سینا برادران | من کجا و دل کجا و خانه جانان کجا اشک چون سیل است از دیده, بگو باران کجا نور حق یکتا و ماه معرفت قرص قمر این همه آشفتگی در وادی ایمان کجا ما که مستیم از شمیم تربت خاک رهت می چکار آید مرا در میکده مستان کجا ما که مشهوریم در این شهر به گمنامی خویش کنج میخانه بخسبم، خانه و سامان کجا عمرم من چون شمع در راهت بسوزد وین عجب شمع خاموشم کجا، آن گوهر تابان کجا شد بهاری دیگر و بلبل به روی شاخسار نیست آن یار من و آن مرغ خوش الحان کجا می رود با کاروان ترس این دل تا به نیل لشکر فرعون از پس، موسی عمران کجا در مسیر تیغِ تیز باد پاییزی بریخت یک یک برگان شهید و آذر و آبان کجا فاش در آئینه چون راز خودم را ساختم شد نبات و نقل هر مجلس تو گو، پنهان کجا می رود دل تا بجوید راه تو در شهر غم خانه خاموش ما کو، خانه خوبان کجا؟ مفتی و روحانی و فقه و کتاب و مدرسه نیستندش آشنا، آن مرشد عرفان کجا هر چه یعقوب از غمش شد کور و پیر و منزوی او عزیز مصر باشد، یوسف کنعان کجا حمد للله از دعایش می روم عرش برین ور نه دست من کجا، آن خالق سبحان کجا بخوانید, ...ادامه مطلب